Het VUMC belt eindelijk: de operatie is 19 december! Toch?

Het VUMC belt eindelijk: de operatie is 19 december! Toch?

Begin december 2019 gaat alles ineens snel. Na de dramatische weken en bezoek aan de Eerste Hulp, volgen er diverse gesprekken met artsen uit het team. De hoop groeit dat ik nog in 2019 geopereerd ga worden.

En ja, 10 december word ik gebeld dat mijn operatie gepland staat op 19 december! Trillend als een rietje dat ons nieuwe leven nog dit jaar gaat beginnen verspreid ik het nieuws. De belofte die ik aan Jerry heb gemaakt wordt waargemaakt!

Tas pakken – alles moet mee!

Voor vakanties pak ik altijd ruim 3 weken van tevoren de koffers, waarbij ik een precieze lijst bijhoud. Nu dus ook. Jerry en ik pakken een roltas van Amerikaans formaat tot de nok vol. Zo, die staat klaar.

Een paar dagen voor de 19e stuur ik dr. Wisselink nog een bericht dat ik niet kan wachten om de 19e het avontuur met hem aan te gaan.

‘Uw operatie van 19 december is uitgesteld…’ (1)

De volgende dag word ik gebeld door de VUMC OK planning. ‘Mevrouw Lippens, uw operatie is uitgesteld. We hadden deze nog niet mogen inplannen en hebben nog geen nieuwe datum voor u’.

Eh….

Omdat normale operaties eind december door de feestdagen op pauze worden gezet, is het weer afwachten. Op 2 januari bel ik ‘s ochtends de planning en hoor dat mijn operatie nu gepland is op 24 januari. Dat duurt nog een paar weken, maar oké, ik heb een datum!

Snel volgen gesprekken met het team, zoals de anesthesioloog, revalidatiearts en fysiotherapeut met oefensessie. Ook mogen Jerry en ik bij het MDO overleg zijn van 21 januari, totaal 10 man. Wisselink zegt dat ‘de operatie al a.s. vrijdag is, dus we moeten snel schakelen’.

‘Uw operatie van 24 januari is uitgesteld…’ (2)

Maar de volgende dag word ik gebeld door de anesthesioloog en dr. Wisselink. Ze begint met ‘Ik hoop dat u niet boos gaat worden’. Ik dacht ‘Oh nee, hè….’, en inderdaad, Ja hoor. De operatie wordt een paar weken uitgesteld, omdat ze nog wat dingen wil uitzoeken.

‘Uitstel is de natuurlijke moordenaar van mogelijkheden.’
– Victor Kiam, Amerikaans zakenman (1926-2001)

Op dat moment was ik niet heel boos, wel teleurgesteld. ‘Een paar weken’ kon ik nog wel overzien. Niet te weten dat dit dramatisch gevolgen zou krijgen, want de Corona crisis stond voor de deur.

Meer onderzoek doen

Het team heeft 2 maanden achter de schermen nog onderzoek gedaan en vele uren overleg gepleegd. In mijn ogen volstrekt onnodig, maar goed. Bovendien werd ik met de week slechter, en Corona kwam steeds dichter bij.

Begin maart werd ik door het VU gebeld dat op 9 maart een gesprek stond met Wisselink, Rutten (psychiater) en Huisman, en de operatie stond ‘met een zacht potlood’ gepland op 23 maart. Maar de Corona dreiging was hoog, dus tijdens het gesprek waren er al grote twijfels of alles kon doorgaan.

VUMC: ‘Uw operatie van 23 maart is uitgesteld…’ (3)

En ja hoor, 16 maart word ik gebeld door het VUMC: ‘Uw operatie is uitgesteld voor onbepaalde tijd’. We zagen het al aankomen.

Vanaf die week begon de val pas écht goed.

Lees meer

De pen-liners doen toch pijn, dus nu naar vacuüm

Lees hier meer over mij

Schrijf een reactie