Afgewezen door GGZ psycholoog, ik heb geen psychische aandoening
Omdat ik mezelf niet alleen fysiek, maar ook mentaal voelde wegzakken, heb ik hulp gezocht bij een GGZ psycholoog voor psychische ondersteuning. Mijn psycholoog Ricardo was een aangename rustige man, die goed kon luisteren en samenvatten.
Na enkele gesprekken was het duidelijk dat ze niets aan de pijn konden doen. Maar omdat ik me wel schuldig voelde aan m’n eigen ellende (vitamine B6 en Capsaïcine crème), stelden ze EMDR therapie voor.
EMDR? Het is te proberen…
Ik heb de EMDR sessies ondergedaan, maar het resultaat was minimaal. Het ging bij mij dan ook niet echt traumatische momenten, maar wel kenmerkende en cruciale momenten, waar ik anders had moeten handelen. Na 5 sessies waren we wel klaar.
Omdat er inmiddels een band met de GGZ psycholoog was opgebouwd, wilde ik graag aansluitend gesprekken blijven houden. Vooral omdat ik mentale ondersteuning in mijn steeds verslechterende en onzekere situatie wel kon gebruiken.
Ik voelde me regelmatig onrustig en vooral angstig over de toekomst. Ik had geen aanvallen van paniek, maar mijn lichaam reageert wel snel op stress.
Exposure therapie? Nou nee, dacht het niet
Maar dat zat er niet in. Ze kwamen met Exposure therapie. Hiermee worden de klachten opgewekt door je helemaal in de allerslechtste situatie voor te stellen. Tijdens zo’n opwekking gaan ze je dan helpen om je klachten onder controle te krijgen.
‘In Californië is het zo: iedereen gaat naar een psychiater, is psychiater of is een psychiater die naar een psychiater gaat’
– Truman Capote, Amerikaans romanschrijver (1924-1984)
Ik had daar niet zo’n behoefte aan. Daarbij was het noodzakelijk dat ik zou stoppen met een medicijn, wat ik juist nodig had om een beetje rust in m’n hoofd te krijgen. Hiermee stoppen was voor mij geen optie. De Exposure therapie was dus niet voor mij.
Geen behandelmogelijkheden meer bij de GGZ psycholoog
Na enkele keren overlegd te hebben met het team, zei hij dat ze niets meer voor me konden betekenen. Ik had geen psychische stoornis waar ze een behandeling op los konden laten. En tsja, voor ondersteunende gesprekken zijn zij er niet, die kan ik ook met een vriendin doen.
Redelijk ‘flabbergasted’ legde ik de telefoon neer. Aan de ene kant blij dat ik psychisch in orde ben. Aan de andere kant een grote teleurstelling en vooral boos en onbegrip. Door al hun geleuter en bureaucratie, deden ze hun naam ‘Mentaal Beter’ zeker geen eer aan.